Mandeldaele

Het verhaal begint bij onze grootouders en loopt door tot bij ons, de kleinkinderen. Pepe Achille en Meme Madeleine leefden een gelukkig leven op een kleinschalig boerderijtje gelegen in de mandelvallei. Ze kweekten een beetje –van alles-  zoals het toen die tijd normaal was om van alles te kweken. Heel belangrijk  is dat er in de malse mandelmeersen  roodbonte koeien graasden.

°1956 Zoon Hubert (onze papa) werd geboren en trouwde 27 jaar later met Carine (ons mama). Drie dochters later specialiseerden Hubert en Carine zich vooral in groenten voor de versmarkt en veiling. Hubert was liefhebber van schone dikbillen en kruiste de huidige veestapel met het wit-blauwe origine. 

Het idee om een thuisverkoop te starten kwam er door de verschillende crisissen in de landbouw. De veestapel die intussen uitgegroeid is naar een 120 tal runderen werd nu wel heel belangrijk.
Het rantsoen, het comfort en de opfok wordt nauwlettend opgevolgd door onze ouders. Omdat er nu eenmaal veel vrouwen lopen in de Dentergemstraat besloten we dit ook door te trekken in onze rundveestapel en mogen de vrouwelijke runderen blijven en worden de mannelijke kalveren verkocht. Er wordt dan ook uitstuitend vlees van vrouwelijke dieren verkocht in de Hoeveslagerij.

Omdat wij het welzijn van onze dieren toch wel heel belangrijk vinden, voert onze papa de koeien zelf naar het slachthuis. De dieren worden geslacht op een gemiddelde leeftijd van 5 jaar.

Zijn een kruising tussen de klassieke braadkip en een cabier. In de winter zitten deze gezellig binnen dik in het stro. ’s Zomers zien we ze graag buiten lopen.